Mexicaanse keuken werelderfgoed?

Eeuwenoude maïssoorten, maden en pepertjes zijn een integraal deel van de Mexicaanse traditie en daarom een meesterwerk van orale en immateriële cultuur. Dat stelt de Mexicaanse regering, die wil dat haar traditionele keuken een plaats krijgt op de Werelderfgoedlijst. De keuken wordt volgens de regering bedreigd door fastfood en buitenlandse menu's.

Volgende maand maakt de Unesco bekend welke cultuuruitingen worden toegevoegd aan de lijst van Werelderfgoed. Daarop prijken onder meer al de orale tradities van de
Wajapi-indianen in Brazilië en de Zápara-indianen van Ecuador, het carnaval van Oruru in Bolivia en Barranquilla in Colombia en Todos Santos in Oaxaca, Mexico. Voor het eerst heeft een land zijn nationale keuken genomineerd als meesterwerk van orale en immateriële cultuur.

"Ik vind het een uitmuntend initiatief en ik hoop dat het zal lukken, zodat mensen zich meer bewust worden van het belang van onze oude en traditionele keuken en zijn inheems erfgoed," verteld Fortino Rojas, de chef van het beroemde restaurant Don Chon uit Mexico-stad, aan het persbureau ISP.

In de motivering bij de nominatie argumenteert Mexico dat maïs, dat afkomstig is uit Mexico, verbonden is met de creatiemythen van Midden-Amerika, de harmonieuze houding tegenover de natuur en eeuwenoude uitdrukkingen van sociale evenementen. "De
Mexicaanse keuken is uitermate oorspronkelijk en al honderden jaren bewaard gebleven," aldus de Mexicaanse regering.

Voor een erkenning is echter ook vereist dat de cultuuruiting bedreigd wordt. "Dat is de Mexicaanse keuken ook," voerde Rojas aan. Hij verwees naar de enorme dreiging van fastfood en ander buitenlands eten, waardoor veel Mexicanen volgens hem hun neus ophalen
voor traditioneel voedsel. Volgens boerenactivisten en milieugroeperingen staat de toekomst van maïs onder druk door de komst van genetisch gewijzigde variëteiten, geïmporteerd uit de Verenigde Staten.